پریدن

تسلیت  وتامل برای مردم کشورم .

آخرین باری که قراربودوسایلموجمع کنم یادمه هیچ کسی خبرنداشت جزخودم همه چی وجمع کردم وتموم شد

میدونستم راه تلخ وسختی وانتخاب کردم راهی که به خاطرش کارودرس وامکانات وموقعیت وهمه چی روبراش

ازدست دادم ,هرباربه وسایلم توراه پله نگاه کردم دلم تنگ شد برای خونم برای دستکش های زردش برای زودپزش

برای همه چیش ,این بارهم دارم وسایلموجمع میکنم وبازهم چیزهایی روازدست میدم ,جایی که میرم تو30کیلو

بارخلاصه میشه ,راه پله نداره بشینم بشمرم وسایلم کم وزیادنشه. رسیدم به جایی که هرچی بارازفیزیک وروان

همه چی کم باشه راحت تری خیلی راحت تر.

+من به شدت دنبال کیسه وکیوم برای لباس وپتوهستم هیچ سایتی موجودی برای خریدنداشت ممنون میشم

سراغ داشتید اطلاع بدین.

نظری به حال ما کن

یک روزی یکی ودوستش داشتم اونم منودوست داشت, اومده بود خواستگاری عمم گفته بودبه دردمانمیخورند

اونجانفهمیدیم چرابدردنمیخورندوقتی عمه برای پسرش اومدخواستگاری فهمیدم چراشوحالا امروزاونیکه 

دوستش داشتم قراره پدربشه چقدربراش ذوق کردم دارم فکرمیکنم چقدرچیزهایی زیادی داشتم که فکرمیکردم میشه

ونشده وچقدرچیزهای زیادتری داشتم که فکرمیکردم نمیشه ولی شده,فرداوقت سفارت دارم برام موج 

مثبت بفرستید این باربشه بعدش دومینو زندگیم خوب میره جلو.

گل یا پوچ

زندگی همیشه ,دستی ,یاری,دیداری,سفری برای رو شدن داره.

+تک تکتون رومیبوسم وممنون که من یک سررفتم واومدم همتون رمزی مینویسید,دوستتون دارم.

++میام مینویسم کجاگم میشم وپیدامیشم.