پریدن

تسلیت  وتامل برای مردم کشورم .

آخرین باری که قراربودوسایلموجمع کنم یادمه هیچ کسی خبرنداشت جزخودم همه چی وجمع کردم وتموم شد

میدونستم راه تلخ وسختی وانتخاب کردم راهی که به خاطرش کارودرس وامکانات وموقعیت وهمه چی روبراش

ازدست دادم ,هرباربه وسایلم توراه پله نگاه کردم دلم تنگ شد برای خونم برای دستکش های زردش برای زودپزش

برای همه چیش ,این بارهم دارم وسایلموجمع میکنم وبازهم چیزهایی روازدست میدم ,جایی که میرم تو30کیلو

بارخلاصه میشه ,راه پله نداره بشینم بشمرم وسایلم کم وزیادنشه. رسیدم به جایی که هرچی بارازفیزیک وروان

همه چی کم باشه راحت تری خیلی راحت تر.

+من به شدت دنبال کیسه وکیوم برای لباس وپتوهستم هیچ سایتی موجودی برای خریدنداشت ممنون میشم

سراغ داشتید اطلاع بدین.